sobota, 14 stycznia 2012

Muzyka FADO

         Jednym z bardzo znanych gatunków muzycznych w Portugalii to muzyka FADO. „Portugalia kojarzy nam się ze słońcem, zabawą, z winem oraz wesołą muzyką. Nic bardziej mylnego, fado, jeden z symboli Portugalii, jest muzyką duszy, żalu, tęsknoty i samotności. Hiszpańskie powiedzenie "Jeszcze nie jest tak źle, bo zawsze jest przecież Portugalia" określa charakter narodowy Portugalczyków jako smętny i pełen zadumy.
        Portugalczycy zapytani o korzenie fado twierdzą, iż jej powstanie związane jest z uczuciem smutku (saudade), które towarzyszy im gdy muszą opuścić ukochany dom czy kraj. Istnieje kilka teorii powstania fado: według niektórych, korzenie tej muzyki sięgają Afryki, a sama muzyka przyjęła się w Lizbonie wraz
z napływem niewolników; dla innych jest to muzyka rybaków, którzy walcząc ze spienionymi morzami, tęsknotę za domem wyrażają właśnie w rytmie rzewnych pieśni; inna teoria dowodzi, iż jest to muzyka,
która pozostała po Maurach zamieszkujących Półwysep Iberyjski w średniowieczu.”
„Najsławniejszą piosenkarką fado była Amalia Rodrigues. Po jej śmierci, w roku 1999, minister Portugalii zarządził narodową trzydniową żałobę. Obecnie znanymi wykonawcami są między innymi Misia, Cristina Branco czy Mariza. Najważniejsze, żeby w trakcie śpiewu wykonawca umiał przekazać saudade widowni. Gdy smutek zawita w sercu odbiorców, można stwierdzić, iż dana osoba jest prawdziwym fadistą.”                                              Jednak najbardziej spodobała mi się muzyka piosenkarki Marizy, o której już wcześniej wspominałam.
Moim zdaniem jej najlepszą piosenką jest „Oh Gente Da Minta Terra”.  Na zakończenie przytoczę jej słowa:

„Ludzie z mojej ziemi”

Moje, czy wasze jest Fado
Los, co i tak nas jednoczy
Nie ma znaczenia jak bardzo
Przeczą mu struny gitary

Zawsze, gdy lament słyszymy
Który gitary niesie śpiew
Jesteśmy nim napełnieni
Wyrzucamy z siebie płacz

O Wy, ludzie z mojej ziemi
Ja teraz dopiero wiem
Że mogę zabrać ten smutek
Ten, który od Was mam

Wydaje się, że czułością
Gdyby koić było wolno
Ach w czasach wielkiej goryczy
Tak smutny nie byłby mój śpiew

O Wy ludzie z mojej ziemi
Ja teraz dopiero wiem
Że mogę zabrać ten smutek
Ten, który od Was mam

O Wy ludzie z mojej ziemi
Ja teraz dopiero wiem
Że mogę zabrać ten smutek
Ten, który od Was mam




Paulina Sadowska

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz